Urząd Miasta w Tuszynie

Nazwa Gospodarstwa

Ferma 1

Adres

Zwierzyniec 1

00-001 Zwierzyniec

Numer weterynaryjny

PL 000 0000 001

Telefon

111-222-333

Właściciel

Jan Zwierzyniecki

Osoba zarządzająca

Krzysztof Zwierzyniecki

Koordynator bioasekuracji

Jan Kowalski

Typ gospodarstwa

Ferma zarodowa

Pogłowie:

Maciory – 1000

Warchlaki – 2000

Tuczniki – 3000

Knury – 4

Działalność powiązana

Mieszalnia pasz

Biogazownia

Produkcja roślinna

Pola uprawne

100 ha

Gospodarstwa powiązane

Tucz kontraktowy 1

Tucz kontraktowy 2

CZYNNIK WPŁYWAJĄCY NA BIOBEZPIECZEŃSTWO

PROPONOWANE ROZWIĄZANIE

DALSZA KONTROLA/MONITORING

Lokalizacja fermy

Należy na bieżąco monitorować sąsiedztwo fermy. W przypadku obserwacji dużej ilości dzikich zwierząt należy postarać się o wycięcie okolicznych drzew i krzaków. Można również zastosować alternatywne środki odstraszające zwierzęta (zapachowe, dźwiękowe, itp.)

W miarę możliwości rozważyć odsunięcie zasiewów kukurydzy od granicy działki – optymalnie 150 m.

Warto sprawdzić czy w promieniu 500 m od gospodarstwa nie jest rozlewana gnojowica lub obornik z innych gospodarstw utrzymujących trzodę chlewną. W takim przypadku warto postarać się o zmianę sytuacji z właścicielem gruntów.

Lokalizacja fermy jest to czynnik, na który nie mamy wpływu, jednak istnieje szereg możliwych zabiegów ograniczający wpływ czynników ryzyka w najbliższej okolicy.

Zabezpieczenie gospodarstwa

Każde gospodarstwo musi być ogrodzone. Dotyczy to zarówno zasadniczych budynków inwentarskich, jak i przylegających lub podlegających gospodarstwu miejscom operowania, takim jak mieszalnie pasz, magazyny pasz i surowców,

Ogrodzenie powinno być solidnie wykonane,  trwale związane z gruntem, optymalnie o wysokości 150 cm .

Przy bramach wjazdowych należy umieścić tablice z napisem „Osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony”.

Kontrolę ciągłości ogrodzenia powinno się wykonywać na bieżąco, co najmniej raz na tydzień. Dziury w ogrodzeniu i potencjalne miejsca wtargnięcia nieupoważnionych osób lub zwierząt dzikich należy zabezpieczać niezwłocznie po zaobserwowaniu.

Podział gospodarstwa na strefy

Wstęp do gospodarstwa musi być ściśle kontrolowany i ograniczony do niezbędnego minimum. Gospodarstwo powinno być podzielone na strefy, gdzie reżim wstępu powinien być stopniowo zwiększany i najwyższy w strefie czystej gospodarstwa, jak nazywana jest strefa produkcyjna.  Strefy powinny być widocznie oddzielone, fizyczną barierą , wjazd i dostęp na strefy musi być ściśle kontrolowany i określony procedurą, możliwy jedynie w wyznaczonych miejscach gdzie umieszcza się śluzy dezynfekcyjne. Sam budynek inwentarski może stanowić strefę czystą.

Gospodarstwo należy podzielić przynajmniej na dwie strefy – strefę czystą – produkcyjną, gdzie dostęp mają zwierzęta produkcyjne oraz osoby pracujące w tej strefie, dostęp do tej strefy możliwy jest jedynie po zmianie odzieży i obuwia, na właściwe dla gospodarstwa, a także po umyciu i dezynfekcji rąk

– strefę brudną gospodarstwa obejmującą ogrodzoną część fermy, na której odbywa się transport zwierząt i dóbr, produkcja pasz, magazyny oraz parkingi dla pojazdów polowych, itd. , gdzie dostęp musi być ograniczony do niezbędnego minimum, zarówno dla pojazdów, jak i ludzi. Dostęp do tej strefy możliwy jest jedynie po dezynfekcji kół pojazdu i dezynfekcji obuwia.

Strefa znajdująca się poza kontrolą gospodarstwa nazywana jest strefą ryzyka.

Czasami wydzielana jest tak zwana strefa buforowa, czyli ogrodzona cześć gospodarstwa, w której obowiązuje zasada ograniczonego dostępu, jednak poza tą zasadą nie obowiązują dodatkowe zabiegi bioasekuracyjne. W tej strefie często zlokalizowane jest biuro lub dom mieszkalny i parking samochodów osobowych.

Granice stref muszą być jasno określone i rozpoznawalne nawet dla osób niezwiązanych z gospodarstwem. Wjazd na strefy i dostęp dla ludzi musi być uregulowany procedurą. Minimalne wymogi bezpieczeństwa wymagane przy dostępie do strefy czystej gospodarstwa to mycie i dezynfekcja rąk i obuwia, zmiana odzieży i obuwia na właściwe dla gospodarstwa lub w ostateczności zastosowanie odzieży jednorazowej i ochraniaczy na buty. Minimalne wymogi bezpieczeństwa rekomendowane przy wjeździe na teren strefy czystej to (mycie) dezynfekcja pojazdu.

Ze względu na funkcjonalność i biobezpieczeństwo zaleca się, aby budynki mieszkalne i strefa prywatna była wyłączona ze strefy brudnej gospodarstwa.

Śluzy na granicy stref

Śluzy na granicy stref muszą być podzielone na część brudną i czystą, a linia graniczna musi być jasno rozpoznawalna i najlepiej stanowić granicę fizyczną (np. ławka lub linia pryszniców).

Wymagana jest każdorazowa zmiana obuwia i odzieży roboczej przy wejściu i wyjściu do/z strefy czystej.

Wyposażenie śluzy musi  umożliwiać wymagane mycie i dezynfekcja rąk (środki używane do odkażania spełniają wymagania i zarejestrowanych zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych);

Zastosowanie się do procedury wejścia oraz ścisłego zachowania stref należy weryfikować na bieżąco, w przypadku problemów z wdrożeniem należy zastosować środki kontroli typu monitoring wizyjny.

Bramki i maty dezynfekcyjne

Wjazd na teren gospodarstwa musi być poprzedzony dezynfekcją pojazdu i sprawdzeniem jego  czystości. Wjazd na fermę powinien być wyposażony w urządzenia/ maty do dezynfekcji.  W wejściach/wjazdach pomiędzy strefami czystą i brudną wyłożony jest sprzęt do dezynfekcji.

Przy zastosowaniu wanien i mat dezynfekcyjnych należy zwrócić uwagę na ich czystość i stan środka dezynfekcyjnego.

Przy zastosowaniu automatycznych bramek dezynfekcyjnych należy dostosować prędkość przejazdu do zaleceń producenta.

Ograniczenie dostępu

Zaleca się radykalne ograniczenie dostępu do stref gospodarstwa wszystkim obcym środkom transportu oraz osobom postronnym. Ograniczenie to powinno mieć zastosowanie do strefy brudnej i kategorycznie do strefy czystej gospodarstwa.

Wjazd i wejścia do stref gospodarstwa muszą być uzasadnione i udokumentowane.

Należy zwrócić uwagę na czystość wjeżdżających środków transportu, w razie konieczności wdrożyć procedurę mycia przed zastosowaniem dezynfekcji.

Drogi wewnętrzne

Należy dążyć (gdzie to możliwe) do jasnego rozdziału dróg czystych i brudnych

– czyste – drogi przemieszczania się personelu, paszy, zwierząt

– brudne – drogi usuwania padliny, odpadów, gnojowicy, obornika.

Parkingi

Parkingi dla gości, pracowników oraz dostawców powinny być wydzielone poza granicami gospodarstwa.

Parkingi dla samochodów osobowych najlepiej wydzielić w strefie buforowej.

Parkingi maszyn rolniczych i wewnętrznych środków transportu często wydzielane są w strefie brudnej gospodarstwa.

Rampy załadowczo – wyładowcze

Rampy do sprzedaży/odbioru zwierząt najlepiej usytuować na granicy strefy brudnej i strefy ryzyka Dopuszczalna jest również  lokalizacja na granicy strefy czystej i brudnej. Obcy transport zwierzęcy nie powinien wjeżdżać na teren gospodarstwa, a zwierzęta raz wygonione z budynków inwentarskich nie mogą powracać do budynków inwentarskich.

Rampy powinny być podzielone przynajmniej na 2 strefy, które zapobiegną możliwości cofania się zwierząt oraz ustanowią granicę między strefą brudną i ryzyka.

Kierowcy obcego transportu nie mogą mieć wstępu na rampę lub powierzchnię przeznaczoną dla załogi fermy.

Należy wdrożyć zakaz pożyczania sprzętu oraz przeanalizować sposób przekazywania i podpisywania dokumentów.

Rampy przeładunkowe powinny być wykonane z materiałów łatwych do umycia i dezynfekcji, oraz powinny być poddawane tym zabiegom po każdym użyciu, bez zbędnej zwłoki, przy czym gnojowica z mycia rampy powinna mieć osobny odpływ zapobiegający mieszaniu się z gnojowicą magazynowaną w budynkach inwentarskich.

Obsługa sprzedaży i transportu zwierzęcego jest punktem krytycznym dla każdego gospodarstwa. Opracowanie procedur operacyjnych związanych z tym zagadnieniem pozwoli wyeliminować błędy oraz znacznie ograniczyć ryzyko wniknięcia chorób.

Zaleca się dopuszczenie jedynie pustych, umytych i zdezynfekowanych pojazdów, jeżeli jest to niemożliwe należy odsunąć punkt załadunku zwierząt możliwie daleko od gospodarstwa.

Otoczenie budynków inwentarskich

Powierzchnie przylegające bezpośrednio do budynków inwentarskich należy oczyścić z wszelkich zbędnych urządzeń i materiałów, tak aby nie stanowiły one rezerwuaru dla gryzoni i innych szkodników. Trawa powinna być wykoszona, lub wysypana kamieniami.

Pracownicy oraz goście

Dostęp do strefy czystej gospodarstwa należy opisać Procedurą wejścia. Powinna ona zawierać niezbędne instrukcje dla osób wchodzących do stref produkcyjnych. Zaleca się zastosowanie przynajmniej wymogu pisemnej rejestracji wejścia, mycie i dezynfekcję rąk oraz zmianę obuwia i odzieży na właściwe gospodarstwu.

Procedura wejścia musi być ściśle przestrzegana przez wszystkie osoby wchodzące do strefy czystej gospodarstwa niezależnie od rangi oraz częstości wejść.

Okres bez kontaktu

Zaleca się wdrożenie zasady wejścia na strefę czystą gospodarstwa jedynie po okresie braku kontaktu z trzodą chlewną dzikami. W przypadku polowania oraz kontaktu z dzikami – 72h, w przypadku kontaktu z trzodą chlewną – optymalnie 48h.

Zasady utrzymywania kwarantanny należy opracować dla każdego gospodarstwa indywidualnie. Odstępstwem od reguły mogą być zasady poruszania się osób zatrudnionych w większych organizacjach, które poruszają się zgodnie z przepływem świń.

Posiłki

Należy wyznaczyć miejsce spożywania posiłków przez osoby zatrudnione do obsługi stada. Należy wdrożyć zakaz spożywania wieprzowiny i dziczyzny, jeżeli punkt spożywania posiłków jest usytuowany w strefie czystej

Należy rozważyć możliwość wdrożenia cateringu właścicielskiego.

Ubrania i obuwie

Gospodarstwo powinno zapewnić wszystkim pracownikom oraz gościom odpowiednio oznakowane ubranie oraz obuwie w zależności od strefy gospodarstwa. Ubrania i obuwie powinno być łatwe do rozróżnienia (np. podział na kolory) i prane na fermie. W przypadku małych ferm dopuszczalne jest pranie odzieży na zewnątrz.

Zapewnienie odzieży i obuwia pracownikom leży po stronie pracodawcy. Używanie prywatnych ubrań wprowadza chaos i brak możliwości weryfikacji przestrzegania procedur.

Ubrania i odzież powinny być należytej jakości, aby ich używanie było komfortowe dla załogi fermy.

Przedmioty osobiste

Należy ograniczyć do minimum ilość przedmiotów osobistych przynoszonych na strefę czystą przez pracowników i gości gospodarstwa.

Zaleca się, aby wszelkie rzeczy osobiste zastawić w śluzach lub pomieszczeniach socjalnych. O ile to konieczne, wnoszenie prywatnych telefonów komórkowych, sprzętów elektronicznych, okularów, biżuterii itp. powinno być poprzedzone dezynfekcją.

Przedmioty higieny osobistej, lekarstwa itp. Powinny być zapewnione przez pracodawcę

Należy wyeliminować wnoszenie na teren strefy czystej gospodarstwa wszelkich toreb, plecaków a także etui telefonów, których dezynfekcja jest niemożliwa.

W przypadku pracowników palących zaleca się zakup papierosów, które nie będą wynoszone poza strefę czystą gospodarstwa.

Woda

Woda przeznaczona dla zwierząt musi pochodzić z  przebadanego źródła. Jakość wody przeznaczonej dla zwierząt oraz mycia budynków inwentarskich musi być zgodna z krajową normą.

Woda dla zwierząt powinna być przebadana co najmniej raz w roku, również pod względem skażenia biologicznego.

Pasza

Wszystkie magazyny pasz i komponentów pasz muszą być zabezpieczone przed dostępem zwierząt domowych i dzikich.

Komponenty zbożowe i słomę najlepiej poddać należytej kwarantannie (zboża – 30 dni, słoma – 90 dni), jeżeli pochodzą z obszarów zagrożonych ASF, obligatoryjnie powinny być poddane podanym okresom kwarantanny.

Zaleca się poddawanie paszy obróbce termicznej np. granulacji.

Produkcja pasz powinna być opisana procedurą.

W PBB należy wykazać dostawców i magazyny komponentów pasz.

Zasady funkcjonowania mieszalni pasz powinny być określone procedurą.

Zakup zwierząt

Zakup zwierząt powinien być ograniczony do minimum. Zwierzęta powinny być zakapowane ze stada o znanym i potwierdzonym statusie zdrowotnym, najlepiej od jednego dostawcy, dotyczy to również zakupu nasienia.

W przypadku zakupu zwierząt produkcyjnych należy operować jednostkami produkcyjnymi na zasadzie całe pełne/całe puste.

Przy transporcie zakupionych zwierząt powinno się korzystać z własnych środków transportu, lub sprawdzonych przewoźników.

Zakup zwierząt jest jednym z punktów krytycznych. Stan zdrowotny zwierząt powinno się sprawdzać przed każdym planowanym zakupem.

Kwarantanna

W przypadku zakupu zwierząt hodowlanych zaleca się stosowanie okresu kwarantanny w specjalnie do tego przeznaczonych budynkach. Kwarantanna dla zwierząt przywożonych do gospodarstwa z innych lokalizacji powinna być usytuowana możliwie daleko od podstawowych budynków inwentarskich.

Kwarantanna musi być zorganizowana na zasadzie całe pomieszczenie pełne/całe puste.

Kwarantanna powinna trwać wystarczająco długo, aby możliwe było przebadanie i aklimatyzacja zwierząt przed dołączeniem ich do stada podstawowego, minimum 21 dni.

Kwarantanna i musi posiadać osobne miejsca składowania paszy, dedykowany sprzęt, urządzenia oraz ubrania i obuwie dla obsługi.

Do obsługi zwierząt powinno się oddelegować pracowników niezwiązanych z obsługą stada podstawowego, lub obsługę tych zwierząt ustawić na koniec dnia bez konieczności powrotu personelu do obsługi stada podstawowego.

Organizację kwarantanny dla zwierząt należy opisać procedurą.

Sprzedaż zwierząt

Należy określić zasady obowiązujące przy sprzedaży każdej kategorii zwierząt: prosiąt, warchlaków, zwierząt hodowlanych, nasienia, tuczników, brakowanych macior i knurów oraz tuczników drugiej klasy.

Zasady sprzedaży każdej kategorii zwierząt powinny być opisane procedurą.

Punkt odbioru nasienia

Powinien być zlokalizowany w części brudnej gospodarstwa, zorganizowany w sposób zabezpieczający dostęp do strefy czystej oraz ograniczający krzyżowanie się dróg transportu nasienia z drogami wewnętrznymi.

Należy unikać wjazdu pojazdu rozwożącego nasienie na teren gospodarstwa.

Sprzęt i urządzenia

Sprzęt i urządzenia powinny być przydzielone do poszczególnych stref gospodarstwa i odpowiednio oznakowane. Ich przemieszczanie pomiędzy strefami powinno być ograniczone do minimum i poprzedzone odpowiednimi zabiegami mycia i dezynfekcji. Należy kategorycznie wyeliminować możliwość użyczania oraz pożyczania sprzętu i urządzeń do obsługi innych gospodarstw.

Wszystkie opisane zasady stosuje się zarówno do środków transportowych, sprzętu do obsługi zwierząt i urządzeń.

Należy zwrócić szczególną uwagę na obce środki transportu pasz, towarów oraz obornika i gnojowicy.

Dostawa towarów

Dostawa towarów (poza lekami) powinna być opisana procedurą i wymagać przynajmniej okresu 48h kwarantanny. Optymalnym rozwiązaniem jest wydzielenie specjalnego pomieszczenia do przeprowadzania dezynfekcji i kwarantanny dostarczanych do gospodarstwa towarów i sprzętów. W małych fermach nieposiadających specjalnego pomieszczenia okres kwarantanny może być skrócony.

O zasadach dostaw towarów należy poinformować dostawców.

Gospodarowanie martwymi zwierzętami

Punkt odbioru padliny najlepiej usytuować na granicy strefy brudnej i ryzyka. Dopuszczalne jest również usytuowanie wewnątrz strefy brudnej w bezpiecznej odległości od strefy czystej. Powinien on być dobrze zabezpieczony przed dostępem zwierząt dzikich i domowych, zorganizowany w sposób zapewniający brak kontaktu sprzętu i personelu fermy z firmą odbierającą padlinę.

Można zastosować oddzielny przedział czasowy do manipulacji padliną dla personelu fermy i firmy utylizacyjnej. Miejsce odbioru padliny powinno być zorganizowane i wykonane w sposób zapewniający utrzymanie higieny, posiadające wyznaczone miejsce do wykonywania sekcji zwłok możliwe do mycia i dezynfekcji.

Ochrona przed szkodnikami

Ferma musi prowadzić program ochrony przed szkodnikami. Należy zabezpieczyć fermę przed gryzoniami oraz posiadać program zwalczania owadów w budynkach inwentarskich, a w przypadku wzmożenia problemu zastosować plan awaryjny. Należy wyeliminować również dostęp ptaków i innych zwierząt dzikich do magazynów pasz, komponentów pasz i miejsc magazynowania padliny.

Należy dbać o porządek i nisko przyciętą trawę w najbliższym sąsiedztwie budynków inwentarskich.

W przypadku dużego problemu należy wezwać wyspecjalizowaną firmę w celu normalizacji sytuacji.

Zwalczanie owadów

Gospodarstwo powinno prowadzić działania prewencyjne i zwalczające ilość owadów metodami chemicznymi lub mechanicznymi.

W przypadku dużego problemu należy wezwać wyspecjalizowaną firmę w celu normalizacji sytuacji.

Obornik i gnojowica

Usuwanie obornika i gnojowicy należy przeprowadzać drogą brudną. W przypadku nieposiadania własnych sprzętów do usuwania gnojowicy należy zadbać o czystość, dezynfekcję i kwarantannę sprzętów pożyczonych.

Ścieki komunalne nie mogą być mieszane z gnojowicą.

Wywóz obornika i gnojowicy wiąże się z dużym ryzykiem, gdyż na kołach pojazdów wyjeżdzających na pole często gromadzi się błoto i bród z pól, gdzie bytują dziki. Należy powziąć szczególne środki bezpieczeństwa na czas wywożenia odchodów z gospodarstwa.

Remonty i naprawy

Należy opracować procedury i instrukcje dotyczące stosowania zasad wymagań bioasekuracji podczas konieczności dokonywania napraw, remontów, czy konserwacji urządzeń lub innej infrastruktury budynku gdzie przebywają świnie, przechowuje się pasze i ściółkę, w tym zasady wejścia do tych budynków i wyjścia;

Przy dokonywaniu konserwacji i napraw należy zwrócić szczególną uwagę na wypełnianie procedury wejścia przez osoby z zewnątrz, a także na higienę sprzętów wnoszonych na teren strefy czystej gospodarstwa.

Przy znacznych remontach lub rozbudowie zaleca się wyłączyć część remontowaną ze strefy czystej gospodarstwa, przesuwając granice strefy i zabezpieczając jej nowe granice.

Zagospodarowanie odpadów komunalnych

Odpady komunalne należy gromadzić w wyznaczonych miejscach zabezpieczonych przed dostępem zwierząt domowych oraz dzikich. Odbiór odpadów komunalnych powinien się odbywać poza strefą brudną fermy.

Zagospodarowanie odpadów weterynaryjnych

W PBB należy wykazać ścieżkę utylizacji materiałów skażonych.

Bioasekuracja wewnętrzna

Należy opracować zestaw procedur opisujących bioasekuracji wewnętrzną w gospodarstwie, obejmującą min:

– kolejność obsługi zwierząt (od zdrowych po chore, od najmłodszych po najstarsze),

– zasady przemieszczania się pracowników pomiędzy jednostkami produkcyjnymi

– zasady mycia i dezynfekcji sprzętów

– zasady używania igieł, strzykawek, kateterów, skalpeli i innych tego typu,

– zasady przemieszczania prosiąt i robienia mamek

– zasady mycia i dezynfekcji jednostek produkcyjnych

– zasad organizacji zasiedleń (gęstość obsady, zasada całe pełne/całe puste)

– inne tego typu

Mycie i dezynfekcja budynków inwentarskich, środków transportu oraz sprzętu

Należy opracować procedurę mycia i dezynfekcji obejmującą poszczególne etapy procesu oraz wykaz środków myjących i dezynfektantów. Procedura powinna również określać czas każdego z etapów.

Gospodarstwo powinno prowadzić rejestr mycia i dezynfekcji budynków inwentarskich oraz wdrożyć wewnętrzny system kontroli skuteczności przeprowadzania tych zabiegów.

Program weterynaryjny oraz analiza stanu zdrowotnego stada

Każda ferma powinna posiadać plan weterynaryjny opracowany przez nadzorującego lekarza weterynarii. Plan powinien zawierać informacje na temat monitoringu statusu zdrowia stada, planu szczepień oraz parametrów służących do określenia wystąpienia stanu alarmowego.

Gospodarstwo może posługiwać się elektronicznym systemem zarządzania stadem, gdzie badane są parametry produkcyjne stada. Na podstawie ich analizy, oraz określenia poziomów progowych załoga fermy musi rozpoznać sytuację alarmową związaną ze zdrowotnością określonej grupy produkcyjnej.

Szkolenia i informacje

Gospodarstwo musi mieć opisany system szkoleń stanowiskowych i wprowadzających dla pracowników. Pracownicy powinni przynajmniej raz w roku przechodzić szkolenie dotyczące zasad bioasekuracji, oraz każdorazowo przy zmianie procedur operacyjnych.

Szkolenie muszą obejmować co najmniej:

– zasady higieny, wejścia i wyjścia do/z budynków, gdzie utrzymywane są świnie, w tym zmianę odzieży i obuwia,

– zasady prawidłowego mycia i dezynfekcji rąk, obuwia, urządzeń, sprzętu i pomieszczeń,

– podstawowej oceny stanu zdrowia świń

– zasady bioasekuracji

Szkolenia dla obsługi musza być udokumentowane, poświadczone podpisem prowadzącego i uczestników, oraz wykazem zagadnień przekazanych podczas szkolenia.

O zasadach bioasekuracji przy obsłudze zwierząt w gospodarstwie powinni też być poinformowania domownicy. W gospodarstwach nie zatrudniających osób z zewnątrz do obsługi świń, paszy i materiałów ściółkowych spełnienie tego wymogu następuje przez posiadanie ulotek informacyjnych, uczestnictwie w spotkaniach szkoleniowych w sprawie zasad kontroli i zapobiegania ASF organizowanych dla hodowców świń;

Wymogi wobec pracowników

Pracowników gospodarstw trzody chlewnej obowiązuje zakaz utrzymywania świń we własnym gospodarstwie lub pracy w innym gospodarstwie utrzymującym świnie. Zasady te powinny być regulowane umową pisemną między pracodawcą, a osobą zatrudnioną.

Warto rozważyć rozszerzenie zakazu również na osoby mieszkające w jednym gospodarstwie domowym z pracownikiem.

Przegląd procedur operacyjnych

Przeglądu procedur operacyjnych należy dokonać co najmniej raz w roku lub po każdej znaczącej zmianie produkcyjnej lub innej mającej wpływ na biobezpieczęństwo fermy.

Wewnętrzny system kontroli

Należy ustalić częstotliwość przeglądu Planu Środków Bezpieczeństwa oraz zasady formułowania i wdrażania wniosków. Częstotliwość przeglądu planu powinna być wykonywana raz do roku i po każdym wystąpieniu istotnego (przekroczenie przekroczenia krytycznego poziomu parametru służącego  monitorowaniu stanu zdrowia) problemu zdrowotnego na fermie. Wnioski powinny być formułowane na piśmie wraz z opisem działań naprawczych.

Należy wskazać zasady komunikowania wniosków i działań naprawczych oraz sposób ich wdrożenia.

Należy dokonać (jeśli konieczne) zmian w Planie Środków Bezpieczeństwa.

Należy wskazać osoby odpowiedzialne za działania i dokumentowanie planu środków bezpieczeństwa fermy.